8 Νοε 2017

*ΔιαβάΖω - Το Όνομα του Ρόδου- Ουμπέρτο Έκο !!! *

Γεια και χαρά, Χαρά εδώ!!!

Πως είστε;;; Ελπίζω να είστε όλοι καλά!!! :-)

Σήμερα, έχουμε και πάλι βιβλίο, ένα βιβλίο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κλασικό, αν και δημοσιεύτηκε μόλις το 1980, μεταφράστηκε σε πάρα πολλες γλώσσες ενώ μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο. Πρόκειται για Το Όνομα του Ρόδου, ίσως και το πιο γνωστό έργο του Ουμπέρτο Έκο.





  Σε ένα απομακρυσμένο μοναστήρι των Βενεδικτίνων, όπου αρχίζουν και συμβάινουν δίαφοροι φόνοι και μυστήρια σχετικά με την αναζήτηση αρχαίων συγγραμμάτων, μπλέκονται φανταστικά και πραγματικά πρόσωπα, ενώ βλέπουμε τη διαμάχη μεταξύ ορθόδοξης και καθολικής εκκλησίας, και όλη τη φιλοσοφία των σχολαστικιστών, με τους οποίους ο Έκο ασχολήθηκε εκτενέστερα.

Αν και σε πολλά σημεία κουράζει με τις περιγραφές, και σίγουρα δεν είναι από τα πιο εύκολα βιβλία, πιστεύω πως θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικπο αναγνώστη, αφού εκτός από τις φιλοσοφικές προεκτάσεις- για τους λάτρεις της φιλοσοφίας- το κομμάτι του μυστηρίου είναι εξίσου αριστοτεχνικό, και αυτός ο συνδυασμός είναι που κάνει το συγκεκριμένο βιβλίο μοναδικό!

Θέλει ''γερό'' στομάχι, για να μπορέσετε να ξεπεράσετε κάποια κουραστικά σημεία, όμως στο τέλος σίγουρα θα σας ανταμείψει !!!! 

Το έχετε διαβάσει; Έχετε δει το έργο; Ποιο από τα δύο προτιμάτε; 
Share this PostPin ThisShare on Google PlusEmail This

4 σχόλια:

  1. Το διάβασα πριν μερικά χρόνια αλλά την ταινία την είδα τον τελευταίο μήνα. Συμφωνώ απόλυτα σε όσα λες για το βιβλίο,κάπου κουράζει, αλλά το μυστήριο είναι πολύ ωραία δομημένο. Μου άρεσε αρκετά και η ταινία πάντως, δε μπορώ όμως να τα συγκρίνω, άλλο το ένα και άλλο το άλλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ δεν έχω δει την ταινία,γενικά σπανίως μου αρέσουν ταινίες βασισμένες σε βιβλία, όμως θα ήθελα μα την δω κάποια στιγμη, φαντάζομαι και ξ ταινία θα έχει να κανει περισσότερο με το κομματι του μυστηρίου και θα λείπουν τα κουραστικά κομμάτια ! :-)

      Διαγραφή
  2. Γεια χαρά, Χαρά! Μαρία πάλι εδώ! Το διάβασα λίγο καιρό αφού πέθανε ο Έκο. Μου άρεσε γενικά, αν και στο σύνολό του θα το έλεγα ίσως "επιδεικτικό". Ο συγγραφέας θέλει να δείξει ολα αυτα που προφανώς ξέρει μέσω της έρευνας που εχει κάνει και κάπου εκεί κουράζει. Ως υπόθεση, ωστόσο, είναι ενδιαφέρον και έχει πολύ ωραίο δίδαγμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου και παλι !!! Ναι ισχυει αυτό που λες , γενικά και σε οσους το έχω προτείνει τους έχω "προειδοποιήσει" και παρακαλέσει να μην το αφήσουν στην άκρη!!! Χάχα! :-)

      Διαγραφή

Copyright © by Jiubilo. All rights reserved. Powered by Blogger. Designed by El Design