3 Δεκ 2013

*ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΜΠΙΟΥΤΙ...!!!13*



Shopping therapy!


 Kάτι το γυμνασμένο σώμα του Μάνου, κάτι η επιμονή του Πάρη, κάτι η αμηχανία της στιγμής, κάτι το ράφι από απέναντι που μου έκλεινε το μάτι, είπα το ναι!

-Ωραία Μπιούτι, θα τα πούμε το Σάββατο στο πάρτι!

....

-Θα σε σκοτώσω Πάρη, να το ξέρεις! είπα στο φίλο μου βγαίνοντας από το γυμναστήριο.

-Χουχουχουχου!! Μα γιατί χρυσό μου; Μόνο του πήγε το πράγμα εξάλλου!

-Δεν πήγε καθόλου μόνο του... Μη με πιέζεις γιατί σου είπα δε ξέρω άμα είμαι έτοιμη για κάτι καινούριο...

-Είσαι δεν είσαι κάτι πρέπει να κάνεις, και να προχωρήσεις τη ζωή σου! Ξέρεις τι είναι η ευκαιρία;

-Τι κύριε έξυπνε;

-Είναι αυτό, που έρχεται μόνο μια φορά στη ζωή σου, ένας σίφουνας που αν περάσει δεν ξαναπερνάει!

-Μπα, και εγώ νόμιζα πως ευκαιρία είναι αυτό που το εκλαμβάνεις ως ευκαιρία αφού το χάσεις!

-Χουχουχουουυυ, στα λόγια μου έρχεσαι! Χαλάρωσε αγάπη μου, σε ένα πάρτι θα πάμε, και τι είχαμε τι χάσαμε.... Δε θα είσαι για πάντα τριάντα χρονών Μπιούτι...

-Μμμμ, με έπεισες...


Τι είχα τι έχασα, δε θα είμαι για πάντα τριάντα χρονών, εεε πείστηκα ...

....

Έτσι που λες ημερολόγιο μου πέρασε και αυτή η εβδομάδα, μεταξύ δουλειάς, γκέι φίλων, γυμναστηρίου, φλερτ με το Μάνο, και πληρώθηκα κιόλας!

Έτσι όπως είναι φυσικό και επόμενο, αύριο το πρωί, θα πάω για ψώνια με τον Πάρη, να ανανεώσω τη γκαρνταρόμπα μου, και να βρω ρούχα για το βραδινό πάρτι!

Στο οποίο πάρτι, δεν έχω καμία όρεξη να πάω. Ο Μάνος είναι συμπαθητικός, τον λες και ωραίο, όμως δε ξέρω... Κάτι του λείπει; Πως να το πω... Αλλά εντάξει είπαμε ένα απλό πάρτι θα είναι, και δεν έγινε και τίποτα. Εύχομαι να μην παρεξηγήσει τις προθέσεις μου, δηλαδή τις προθέσεις του Πάρη, γιατί αυτός τα έκανε όλα...

Σε αφήνω τώρα ημερολόγιο μου, να κάνω μια μάσκα αργίλου, να είμαι φρέσκια και όμορφη, γιατί αύριο θα έχω μεγάλη μέρα!

Μουτς μουτς ημερολόγιο μου!

....

Έχουμε ραντεβού με τον Πάρη στην Ερμού στις δέκα και μισή. Δέκα και είκοσι έχω φτάσει. Βγαίνω έξω, και μέχρι να φτάσω στα σκαλιά έχω συγκεντρώσει τόσα φυλλάδια που αν τα ενώσω βγάζω δύο χρυσούς οδηγούς. Κάθομαι στην άκρη, και αφηρημένη βλέπω τον κόσμο που πάει και έρχεται. Μια δεσποινίς με στολή έρχεται και διακόπτει την ησυχία μου.

-Δεσποινίς μου, καλημέρα. Ελάτε να κάνετε μια δωρεάν μάσκα με έλαια Παταγονίας. Εντελώς μα εντελώς δωρεάν.

-Ευχαριστώ πολύ δεν ενδιαφέρομαι... απαντάω ευγενικά.

-Μα είναι δωρεάν, εκατό τα εκατό, ελάτε. Ούτε θα σας κουράσουμε, ούτε θα σας ζαλίσουμε, ούτε θα σας πρήξουμε, ούτε καν θα σας τηλεφωνούμε ειδικά σε ακατάλληλες ώρες.

-Μπιούτι μου συγγνώμη που άργησα, πετάγεται ως από μηχανής Θεός ο Πάρης, και με τράβηξε μακριά από την ενοχλητική κυρία!

Αγάπη μου σόρι που άργησα. Λοιπόν για πες, σκέφτηκες τι θα φορέσεις το βράδυ;

-Εεεε, κάτι απλό λιτό και απέριττο...

-Μπα, τι μας λες! Εγώ έλεγα για κάτι  σύνθετο, πολύπλοκο, και χωρίς πολλά περιττά! Χουχουχουχου!!!

-Δε θέλω να περάσω λάθος νοήματα Πάρη... Ένα απλό πάρτι είναι, και αυτό το ραντεβού δε σημαίνει τίποτα για μένα...

-Και; Και αυτός να μην είναι θα είναι κάποιος άλλος...

Περνώντας από δυο-τρεις βιτρίνες με έπιασε κατάθλιψη... Μόνο εγώ παίρνω τόσο χαμηλό μισθό; Ήρθε η ανάπτυξη; Και εγώ που ήμουνα; 

Μπαίνουμε στο πρώτο μαγαζί. Μου άρεσε πολύ ένα παντελόνι. Όμως κάποιο ελάττωμα είχε, γιατί ενώ έμοιαζε βαφτιστικό, έγραφε έξτρα λαρτζ...

Μετά πληροφορήθηκα από την κοκαλιάρα πωλήτρια που με κοίταζε με στραβό ύφος ότι << έχουν στενή γραμμή αυτά... >>

Πάμε στο επόμενο!

Μπήκαμε στο Σάρα&Μάρα και μόνο το κακό συναπάντημα έλειπε! Μου άρεσε ένα φουλάρι, αλλά είχε σαράντα ευρώ. Πρέπει να έχει ψήγματα χρυσού δεν εξηγείται αλλιώς. 

Μετά πληροφορήθηκα από τον Πάρη ότι δεν είναι φουλάρι αλλά φόρεμα... Έλα Χριστέ...

-Αγάπη μου, αυτό θα πάρεις! μου λέει περιχαρής ο Πάρης και μου επιδεικνύει ένα μαύρο μπουστάκι.

-Που να το βάλω το μπουστάκι βρε;

-Χουχουχουυυ, φούστα είναι αγάπη, τι μπουστάκι;

-Φούστα; Και που θα το βάλω εγώ αυτό; Απαπαπα!!!

Πάμε στο επόμενο μαγαζί!

Απέξω έγραφε με μεγάλα γράμματα ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ -70%.
Κοιταχτήκαμε με τον Πάρη και μπήκαμε τρέχοντας!
Αν ρωτήσεις μια γυναίκα ποια λέξη την κάνει ευτυχισμένη, μια λέξη θα σου πει, εκπτώσεις!

Τα ρούχα ήταν βραδινά τα περισσότερα, και εκτός γούστου μου. Ένα φόρεμα μου άρεσε μόνο και έκανε από 659 σε 650 ευρώ!

Μα τόσα δε βγάζω ούτε σε ένα μήνα!

Πάμε γρήγορα στο επόμενο!

Δεν προλαβαίνουμε να μπούμε μέσα, μια κυρία σα ρομποτάκι πετάχτηκε μπροστά μας, και με ένα χαμόγελο ξεκίνησε να μιλάει χωρίς σταματημό!

-Καλημέρα, καλημέρα! Τι κάνετε; Θέλετε κάποια βοήθεια; Πως να σας βοηθήσω; Τι ψάχνετε; Ελάτε να δείτε, ελάτε να δείτε...

Προχωράμε διστακτικά και χαζεύουμε, ενώ η κυρία έχει γίνει ουρά μας, και πάει όπου πάμε!

Βλέπω ένα ωραίο μπλουζάκι, και πριν προλάβω να το πιάσω στα χέρια μου, το αρπάζει η πωλήτρια.

-Αααα, αυτό είναι πολύ ωραίο, είναι από βαμβάκι Αυστραλίας, κοιτάχτε εδώ, πάει στενό, εδώ πέφτει φαρδύ, βγαίνει σε μαύρο, άσπρο, κόκκινο και πουά, ελάτε να το δοκιμάσετε, και πριν τελειώσει τη φράση της έχει ανοίξει ήδη την πόρτα του δοκιμαστηρίου.

Κοιτάζω αμήχανα τον Πάρη. 

-Δε θέλουμε να δοκιμάσουμε ευχαριστούμε.

-Εντάξει τι θέλετε;

-Να δούμε...

-Τι θέλετε να δείτε;

Εσένα να μη μιλάς!

-Αν μας αφήσετε να δούμε θα αποφασίσουμε...

-Μα να σας βοηθήσω θέλω!

-Μα δε θέλουμε!

-Αααα πάμε Μπιούτι, η κυρία δεν καταλαβαίνει! μου λέει ο Πάρης, και με τραβάει, πηγαίνοντας στο επόμενο μαγαζί!

Στο επόμενο μαγαζί επικρατούσε η ακριβώς αντίθετη κατάσταση. Είχε πολύ ωραία ρούχα, όμως καμία πωλήτρια δεν ήταν εκεί για να μας εξυπηρετήσει. Η μια κοπέλα καθόταν πίσω από το ταμείο και λίμαρε τα νύχια της μασώντας αδιάκριτα τσίχλα, ενώ η άλλη μίλαγε στο τηλέφωνο.

-Ααα, Μπιούτι, κοίτα τι τέλεια φούστα αυτή!

-Α, ναι πολύ ωραία. Πόσο κάνει;

-Δε γράφει κάτσε να ρωτήσω. Κοπελιά; 

τίποτα...

Κοπελιά;

Τίποτα...

Συγγνώμη δεσποινίς, φωνάζει ο Πάρης, πόσο κάνει αυτό;

-Όσο γράφει, απαντάει η κοπέλα χωρίς να σηκώσει το βλέμμα της από τα νύχια της!

-Μα δε γράφει. 

-Εεε, θα γράφει στα άλλα...

-Αααα, άμα ήθελα θα το έψαχνα δε θα σας ρώταγα... Σιχτίρ.... Πάμε Μπιούτι να φύγουμε!

Στο επόμενο μαγαζί η μουσική έπαιζε πιο δυνατά και από κλαμπ στην παραλιακή, ενώ τα ρούχα ήταν πιο μικροσκοπικά και από μαγιό. Μα χειμώνας έρχεται, που θα τα φορέσουν αυτά;

Απογοητεύτηκα πλήρως, τόσα μαγαζιά και δε βρήκα τίποτα...

-Μπιούτι μου, ένα μαγαζί έμεινε θες να πάμε;

-Μπα δε θα βρώ τίποτα... Πάμε για καφέ...

-Έλα ένα έμεινε, ας πάμε τι έχουμε να χάσουμε!

Και ως δια μαγείας , στο τελευταίο μαγαζί βρήκα ένα τέλειο φόρεμα, ΚΑΙ γόβες ΚΑΙ τσάντα ΚΑΙ μας εξυπηρέτησε μια πολύ ευγενική κυρία, ΚΑΙ μας έκανε και έκπτωση και τώρα χάρηκα πραγματικά!!!!

-Είδες που γκρίνιαζες; Το καλύτερο βρήκες!

-Ναι, μετά από  τόση ταλαιπωρία! Να κάτσουμε εδώ;

-Ναι, πάω να φέρω καφέδες!

Κάτσαμε στο αγαπημένο μας μαγαζί, και πήραμε δύο γιγάντια φλοκομοκατσίνο με κομμάτια ινδικής καρύδας, σπόρους κολοκύθας από το Τέξας, και σοκολάτα Ελβετίας, και δύο καπκεικς, και κάτσαμε να απολαύσουμε την υπόλοιπη μας μέρα!

Είπαμε τις βλακείες μας, μιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων, ο Πάρης μου έδωσε συμβουλές, και αυτό που διαπίστωσα είναι πως τα κάνω όλα λάθος με τους άντρες, και άργησα να το καταλάβω.

Σιγά σιγά είπαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής.

-Αγάπη μισό λεπτό να πάω τουαλέτα, και έρχομαι.

-Με την ησυχία σου Πάρη μου!

Μέχρι ο Πάρης να έρθει βούλιαξα στις σκέψεις μου. Τι κάνω; Ποια είμαι; Που πάει η ζωή μου; 

Έξω στο δρόμο, τα ζευγάρια περπατούσαν χέρι χέρι... Ένιωσα ένα μικρό αίσθημα ζήλιας. Εγώ δε θέλω να βγαίνω κάθε βράδυ ραντεβού, μια σχέση θέλω, όπως αυτές που βλέπω στις ταινίας του Χόλιγουντ... Ή έστω στις ελληνικές ταινίας της φίνος φιλμ... Δε λέω όχι... 
Και αν ο Μάνος δε θέλει σχέση; Και αν δεν ταιριάξουμε ; Και αν;  

-Έλα Μπιούτι πάμε! Πρέπει να ετοιμαστούμε και για το πάρτι!

-Ναι πάμε, είπα με ένα ψεύτικο χαμόγελο...

Φύγαμε από την καφετέρια και μπήκαμε στο μετρό. Κατέβηκα και συνέχισα προς το σπίτι. 
Όμως από την καφετέρια ως και το σπίτι μου, ένας μυστηριώδης τύπος, με μακριά καμπαρντίνα και γυαλιά ηλίου με παρακολουθούσε σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Σταμάτησα φοβισμένη να δω ποιος είναι... Ή μήπως απλά συνέχισα χωρίς να τον έχω αντιληφθεί, και πήγα σπίτι να ετοιμαστώ για το πάρτι;

Εσείς τι νομίζετε; Η Μπιούτι αντιλήφθηκε τον μυστηριώδη τύπο που την παρακολούθησε ή όχι;





Share this PostPin ThisShare on Google PlusEmail This

15 σχόλια:

  1. Βρε Χαρα με εχεις αρρωστησει λέμε! Ποιος ειναι πάλι αυτός δλδ που την παρακολουθεί? Εννοειτε οτι θα γυρισει πισω να δει ποιος ειναι,....τι εχει να φοβηθει αλλωστε? έχει τον Παρη μαζι της ! χουοχουχουυυυ
    φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα αγάπη μου!!!!! αααα εγώ δεν έχω ιδέα ποιος είναι!! φιλάκια!!! <3

      Διαγραφή
  2. Χουχουχου Παρης Θεος!!! Θα γυρισει εννοειιιταιΙ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγω γιατι νομιζω οτι ο μυστηριωδης τυπος ειναι το Τεκνο που δεν εφυγε ποτε και θελει να δει τι κανει χωρις αυτον???
    Λεω να γυρισει να τον δει.
    Τελειο παλι και σημερα :)

    xoxo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έλα το Τεκνό είναι ο Καμπαρντινάτος! Της είπε ότι θα φύγει και καλά για Γαλλία για να κόψει κίνηση! Θα της κάνει μία σκηνούλα (σκηνάρα) με τον Μάνο ως κλασσικό Καρκινάκι αλλά όλα μέλι-γάλα μετά. Αν και θα της το κοπανάει, γιατί συγχωρούμε αλλά δε ξεχνάμε! Ντάξει γουστάρω πολύ τη συνέχεια!!!

    ΑΜΑ ΔΕ ΠΑΕΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΝΕΥΡΙΑΣΩ Ε!!! Θέλω Τεκνό πίσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα τον είδε και θα του μίλησε!!Είναι ατρόμητη αυτή!! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα τον αντιληφθεί & μάλιστα θα είναι το Τεκνό!
    Δεν πήγε Γαλλία & ανέβαλε την υποτροφία για 1 χρόνο! :)
    Όλα καλά & ωραία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ωωω ναι! Τον κατάλαβε! Σίγουρα πράγματα!
    Θέλω κι εγώ τεκνό πίσω αλλά ίσως όχι ακόμα ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. χαχα πεθανα με το shopping...μα καλα κι αυτη αμεσως να βγει με αλλον ημαρτον χαχα ναι τον καταλαβε ψηφιζω και εγω χιχι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. χουχουχουχου το Τεκνο ειναι;;;;

    Ωραιο Χαρα και αυτην την εβδομαδα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θέλουμε το τεκνό πίιιισω! Αλλά κάτι μου λέει πως είναι ο παντρεμένος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Copyright © by Jiubilo. All rights reserved. Powered by Blogger. Designed by El Design