29 Οκτ 2013

*ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΜΠΙΟΥΤΙ...!!!8*



<<Στο κελί 33...>>

-Ναι σε εμπιστεύομαι, όμως να σου πω την αλήθεια νιώθω λίγο κουρασμένη, και θα προτιμούσα να πάμε σπίτι...

-Εντάξει πάμε, μου απάντησε το Τεκνό χαμογελώντας και με έπιασε από τον ώμο...

Μετά από μισή ώρα, και αφού δεν είχε φανεί τίποτα στον ορίζοντα, σαν όαση στην έρημο ένα ταξί ξεπρόβαλε από το πουθενά!

 Κάναμε σήμα, και με ένα απότομο φρενάρισμα σταμάτησε μπροστά μας. Μπήκαμε μέσα, και καθίσαμε και οι δύο πίσω.

<<Ο τύπος πρέπει να πηγαίνει κομμάτια>> σκέφτηκα, και το Τεκνό σα να διάβασε τη σκέψη μου, μου έσφιξε καθυσηχαστικά το χέρι μου.

-Που πάμε ομορφιές; ρώτησε ο χοντρούλης κύριος με το μουστάκι και τα μακριά μαλλιά καθώς χαμήλωσε το ραδιόφωνο όπου το <<Δε σε κρίνω που δε με αγαπάς>> ακουγόταν στη διαπασών.

 Το Τεκνό έκανε όλες τις συνεννοήσεις, και εγώ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν η στιγμή που θα πηγαίναμε σπίτι!

 Με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε ότι ο χοντρούλης κύριος με το μουστάκι και τα μακριά μαλλιά ,που τώρα δυνάμωνε ξανά το ράδιο ήταν γυναίκα.

-Πιτσουνάκια είστε; ρώτησε...

 Κοιταχτήκαμε με το Τεκνό και συγκρατηθήκαμε με το ζόρι να μη γελάσουμε!

-Ναι της απάντησε, και μάλιστα πολύ ερωτευμένα!

-Φτου μη σας βασκάνω, μας είπε και νομίζω πως μας έφτυσε στην κυριολεξία. Πολύ τα πάω τα ζευγαράκια που δε μασάνε. Αχ, τι θυμήθηκα τώρα... Η Σούλα που λέτε, μάστορας στα λαβ στόρι. Είχα και εγώ ένα δεσμό με την Κίτσα. Αλλά... δεν άντεξε την κατακραυγή και προτίμησε να με αφήσει ποια εμένα, για άντρα...

<<Έτσι εξηγείται το μουστάκι>> σκέφτηκα.

Και όχι μόνο προτίμησε να πάει με άντρα τον παντρεύεται κιόλας. Και είμαι εγώ μες στο ταξί, να ακούω <<Καψούρα fm>> και να τη σκέφτομαι όλη μέρα... Βάσανα που λέτε...

-Δεν πειράζει κυρά Σούλα μου, όλοι έχουμε περάσει απογοητεύσεις, αλλά έτσι δεν είναι η ζωή; της απάντησα.

-Άκου άκου, φωνάζει και δυναμώνει το ραδιόφωνο τραγουδώντας, ή μάλλον γκαρίζοντας.
Μα όταν πονέσεις και κλάψεις μια μέρα, που δε θα το θελα ποτέ ΠΟΤΕ αυτό... Αχ ρε Κίτσα... Για τα μάτιαααα του κόσμου πρόδωσες τα μάτια που αγαπούσες...Αχ....

 Ανοίγει το ντουλαπάκι της βγάζει ένα μπουκαλάκι νερό, και το πίνει όλο μονορούφι... Και τότε ξαφνικά αρχίζει και γκαζώνει.

-Δε σας πειράζει να κάνουμε μια στάση; Θα περάσω από το σπίτι της και θα την πιάσω και αυτή και τον μουστακαλή της και θα τους πω <<ΓΙΑΤΙ;>> Να δω τι θα μου πούνε...

<<Τουλάχιστον η Κίτσα είναι σταθερή στις προτιμήσεις της.>>

-Εντάξει δε μας πειράζει, λεει το Τεκνό, μόνο μην τρέχετε...

-Που με πέταξε η αχάριστη, σαν ξυλάκι από καλαμάκι, σαν κεσέ από γιαούρτι, σα λαδόκολλα από πιτόγυρο...
Ντροπή σου, που δεν κατάλαβες ποτέ τι σου χω δώσει, πες τα ρε Αντωνάκη , μόνο εσύ με νιώθεις... 
Άπονη και αχάριστη...

 Με έχει πιάσει ένας πονοκέφαλος και από το ρεπερτόριο, και από την αγριοφωνάρα της Σούλας. Όμως συνεχίζω να σκέφτομαι το βράδυ μου με το Τεκνό, και από μέσα μου χαίρομαι που τρέχει, αν και φοβάμαι λίγο.

 Βγάζει άλλο ένα μπουκαλάκι νερό, και το κατεβάζει και αυτό μονορούφι, και ξαφνικά αρχίζει να αναπτύσσει και άλλο ταχύτητα.
  
Μέσα στα νεύρα αρχίζει να φωνάζει.

-Θα σε ξεμαλλιάσω και εσένα Κίτσα και τον αλητάμπουρα που σε πήρε μέσα από τα χέρια μου.

και πετάει το μπουκάλι με το νερό στο πίσω κάθισμα, το οποίο με βρίσκει στο δόξα πατρί.

-Σιγά κυρά Σούλα θα με σκοτώσετε. Και μην τρεχέτε έτσι... λέω νευριασμένη πια. 

Πιάνοντας όμως το μπουκάλι, διαπιστώνω κάτι ύποπτο. Το φέρνω κοντά στη μύτη μου, και ναι, δεν είχε νερό μέσα, αλλά ούζο.

-Καλέ αυτή έχει πιει, λέω απελπισμένη στο Τεκνό. Να μύρισε, κάνω και του δίνω το μπουκάλι.

-Κυρά Σούλα, προσπαθεί τώρα να την καλοπιάσει αυτός, έχετε πιει νομίζω.

-Όλο ούζο ούζο ούζο το βαρέθηκα, γκαρίζει πάλι, και αυτή τη φορά αφήνει τα χέρια από το τιμόνι και βαράει παλαμάκι.

 Η ταχύτητα δείχνει εκατό χιλιόμετρα, και εκατό θανατηφόρες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου.

-Κάνε κάτι να κατέβουμε, φωνάζω στο Τεκνό, και η κρίση έχει χτυπήσει την πόρτα μας. Είναι τρελή θα μας σκοτώσει...

-Ηρέμησε Μπιούτι, κάτι θα κάνουμε, μου λέει και με χαϊδεύει το χέρι.

 Όμως δε βλέπω φως στο τούνελ. Αν και πιστεύω πως αν συνεχίσει έτσι ,θα το δω μια και καλή, την ώρα που θα ταξιδεύω στον άλλο κόσμο.

 Ιου Ιου Ιου

 Κοιτάζω πίσω, και ένα περιπολικό είναι από πίσω μας. Ανοίγω το παράθυρο και αρχίζω να φωνάζω.

-Βοήθειαααα..... Βοήθειααααα......

 Η Σούλα αρχίζει να τρέχει και άλλο.
Ένα άλλο περιπολικό είναι περίπου στα πενήντα μέτρα σταματημένο μπροστά μας. Όμως η ταχύτητα δεν είναι υπέρ μας. 

-Θα σε σκοτώσω Κίτσαααα, φωνάζει η Σούλα.

-Δε θα προλάβεις, της φωνάζω. Πρώτα θα έχεις σκοτώσει εμάς.

 Μες στα κλάματα χώνομαι στην αγκαλιά του Τεκνού και κλείνω σφιχτά τα μάτια μου. Καθώς πλησιάζουμε προς το περιπολικό, νιώθω πως θα αφήσω τον μάταιο τούτο κόσμο μια για πάντα. Η σύγκρουση πλησιάζει... Το Τεκνό με σφίγγει στην αγκαλιά του. Στο κάθισμα του συνοδηγού ένας ψηλός με μαύρη κάπα και δρεπάνι γελάει σατανικά.

Ήγγικεν η ώρα...

Και ως εκ θαύματος η Σούλα πάτησε το φρένο, στο τσακ, ένα χιλιοστό πριν τρακάρουμε με το περιπολικό.

Ανοίγω τα μάτια μου. Ζω... Ω ναι...! Στη θέση του συνοδηγού μια μαύρη σκόνη εξατμίζεται στον αέρα, και βγαίνει από το παράθυρο.

-Περάστε έξω, μας φωνάζει ένας αστυνομικός , και μας ανοίγει την πόρτα. 

 Τρομαγμένη και σοκαρισμένη βγαίνω έξω. Μετά από λίγο βγαίνει και το Τεκνό αφού μίλαγε με έναν από τους αστυνομικούς.

 Ένας άλλος αστυνομικός κρατάει ένα ζευγάρι χειροπέδες, που μου θυμίζει ότι δεν έχω πει ακόμα στο Τεκνό ότι θα πάω για δουλειά στο sex shop, και τις περνάει γύρω από τους καρπούς της Σούλας που κλαίει και οδύρεται για την αγάπη που έχασε.

-Συλλαμβάνεστε για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, παραβίαση κόκκινου σηματοδότη, υπερβολική ταχύτητα και αντίσταση κατά της αρχής. Και εσείς ελάτε μαζί μας. γυρνάει προς το μέρος μου.

-Ποιοί εμείς ρωτάω.

-Εσύ και ο νεαρός, πρέπει να μας ακολουθήσετε στο τμήμα.

-Γιατί; ρωτάω νευριασμένη.

-Γιατί έτσι πρέπει δεσποινίς μου. Πρέπει να έρθετε μαζί μας στο αυτόφωρο μέχρι να γίνει εξακρίβωση στοιχείων.

-Μα τι λέτε; Αφήστε μας να πάμε σπίτι...Τι δουλειά έχουμε εμείς;

-Λυπάμαι αλλά αυτή είναι η διαδικασία. Ήσασταν ή δεν ήσασταν στο ταξί;

-Είμασταν αλλά...

-Δεν έχει αλλά. Και που ξέρω εγώ, ότι δεν την ποτίσατε εσείς με αλκοόλ; 

-Μα...

-Δεν έχει μα... Περάστε μέσα στο περιπολικό.

-Έλα Μπιούτι, πάμε . Ας μην μπλέξουμε χειρότερα, μου λέει το Τεκνό, και μπαίνω στο περιπολικό με βαριά καρδιά.

 Μέσα στο περιπολικό παίζει <<Καψούρα fm>> και η Σούλα δε χάνει ευκαιρία να γκαρίζει συνεχώς, νομίζοντας πως τραγουδάει. Αφού κάναμε τουλάχιστον είκοσι στάσεις, μπροστά σε κάθε καφετέρια <<Κιλιμάντζαρο>> να χαιρετήσουν οι αστυνομικοί του περιπολικού όλους τους υπόλοιπους που κάθονταν για καφέ, φτάσαμε στο τμήμα.

Ανεβήκαμε επάνω, και μετά από λίγο ένας νεαρός αστυνομικός ήρθε και μας υπόδειξε να περάσουμε σε ένα μικρό κελί.

Κοντοστάθηκα, και τον ρώτησα ως πότε θα χρειαστεί να μείνουμε εκεί μέσα, και η απάντηση του

-Ωσότου χρειαστεί...

δε με καθησύχασε καθόλου...

 Η Σούλα στρογγυλοκάθισε σε ένα ράντζο που είχε, και το Τεκνό έκατσε κάτω, και με έσπρωξε στην αγκαλιά του. 

 Ένας κύριος που φόραγε κοστούμι και καπέλο καθόταν παραπέρα, μια κοπέλα ελαφρών ρούχων και ηθών κάπνιζε στη γωνία, και ένας νεαρός με σκισμένο παντελόνι καθόταν παραπέρα.

 Οι τοίχοι είχαν κολλημένες τσίχλες, και διάφορα συνθήματα διακοσμούσαν τον τοίχο, είτε χαραγμένα με σουγιά είτε γραμμένα με μαρκαδόρο όπως-

<<ΠΑΟ για μια ζωή>>

<<Μαρηα σε αγαπό>>

<<Δεν κσανακάνο φιλακί>>

<<Κ+Σ+L.F.E.>>

<<Χριστίνα 694 69 69 696 >>

και άλλα τέτοια που σαν φιλόλογο με κάνουν να θέλω να σκίσω τα πτυχία μου και να τα φάω κιόλας.

-Για πείτε παιδάκια, πως και από δω; ρωτάει η ελαφρών ρούχων και ηθών.

-Η Κίτσα φταίει, φωνάζει η Σούλα. Αυτοί εδώ δε φταίνε σε τίποτα, λέει και μας δείχνει. Ήπια λίγο παραπάνω, πέρασα κάτι κόκκινα έ έτρεχα και λίγο, ταξιτζού είμαι. Δε ξέρω αν θα συνεχίσω να είμαι βέβαια... Να είχα και την Κίτσα μου, δε θα με ένοιαζε... Εσείς; ρωτάει τους υπόλοιπους.

-Εγώ κυρά μου, τζάμπα ήρθα εδώ, απαντάει ο κύριος με το καπέλο, τη δουλειά μου έκανα και ήρθαν και με συνέλαβαν.

-Τι δουλειά; ρωτάει η Σούλα.

-Παπατζής απαντάει. Να κοίτα, λέει και βγάζει μια τράπουλα, εδώ παπάς εκεί παπάς που είναι ο παπάς. Δεν είμαι και κλέφτης. Επειδή τυχαίνει να είναι στημένο το παιχνίδι ήρθαν και με συλλάβανε. 

-Και μένα επειδή έκανα τη δουλειά μου ήρθαν και με συνέλαβαν, λέει η ελαφρών ρούχων και ηθών. Τι σου είναι αυτοί οι αστυνόμοι, λες και κλέβουμε να πούμε... Πωωω.... 

-Ναι λέει και ο νεαρός, εγώ έκλεβα να σας πω την αλήθεια. Έχω τελειώσει το Πολυτεχνείο, έχω δύο μεταπτυχιακά, και δεν έβρισκα δουλειά. Ε, κάπως έπρεπε να επιβιώσω και εγώ...

 Εγώ ευτυχώς δεν είχα να διηγηθώ καμιά δακρύβρεχτη ιστορία για το πως βρέθηκα στη φυλακή, όμως τελικά αυτοί οι άνθρωποι αποδείχτηκαν αστεία παρέα, μέχρι τις οχτώ το πρωί, που με πήρε ο ύπνος στην αγκαλιά του Τεκνού.

-Ξυπνήστε, φωνάζει μια φωνή, και βαράει τα σίδερα.

-Μπιούτι, ξύπνα, ήρθε η ώρα να φύγουμε.

Ανοίγω τα μάτια μου, και αντιλαμβάνομαι που βρίσκομαι.

-Φεύγουμε;

-Ναι, μου απαντάει το Τεκνό, έλα σήκω.

Χαιρετάμε τους υπόλοιπους πλην του κυρίου με το καπέλο που έλειπε, και βγαίνουμε έξω.

-Μπιούτι;Τεκνό; Η Τίνα. 

Τρέχω στην αγκαλιά της. 

-Έλα Μπιούτι ηρέμησε, όλα εντάξει, τελείωσε αυτή η περιπέτεια. Πάμε να φύγουμε... Έχει ένα εστιατόριο απέναντι,μόλις υπογράψετε τα χαρτιά πάμε να φάτε κάτι, και μετά θα πάμε σπίτι.

Αφού τέλειωσε και αυτή η περιπέτεια , φεύγοντας με την άκρη του ματιού μου βλέπω πως η ώρα είναι πέντε και μισή.

Πότε πέρασε τόση ώρα ούτε που κατάλαβα...

Και τότε θυμάμαι ότι πέντε η ώρα είχα ραντεβού στη <<Love boutique>> για τη δουλειά. 

Ωχ Θεέ μου, τι θα κάνω τώρα; Λες να με περιμένουν; Να έχουν θυμώσει; Να έχουν πάρει άλλη; Θα θέλω και μια ώρα να φτάσω. Και πως θα πάω βρώμικη και έτσι όπως είμαι;

Η Τίνα και το Τεκνό έχουν προχωρήσει.

Δειλά δειλά πληκτρολογώ το τηλέφωνο και παίρνω στη δουλειά.

-<<Love boutique>> παρακαλώ;

-Γεια σας, είμαι η Μπιούτι, που έπιασα δουλειά , και έπρεπε να έχω έρθει πριν από μισή ώρα.

-Ναι σας περιμέναμε...

1)Είστε καλά; Έγινε κάτι; Δε σας ακούω και πολύ καλά...

2)Όμως εδώ είναι επιχείρηση, και καθυστερήσατε πάρα πολύ... Λυπάμαι...

Τι πιστεύετε ότι απάντησαν στη Μπιούτι;
Έχασε την ευκαιρία για τη δουλειά ή όχι;
Ψηφίστε και αποφασίστε!!!







Share this PostPin ThisShare on Google PlusEmail This

14 σχόλια:

  1. Πάντα βρίσκεις τις πιο αστείες και ενδιαφέρουσες ιστορίες να διηγηθείς!
    Κάθε επεισόδιο είναι πιο ωραίο από το προηγούμενο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ωωωωωω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1σε ευχαριστώ πάρα πολύ ειλικρινά και χαίρομαι που το καταφέρνω αυτό,τα σχόλια σας με κάνουν πάντα χαρούμενη!!!!

      Διαγραφή
  2. ΘΕΛΩ ΕΡΩΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ ΜΕ ΤΕΚΝΟ, ΤΟ ΑΠΑΙΤΩ! Και το sex shop σπόνσορα για το γεγονός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χαχαχα, μας ξεγέλασες πάλι έτσι??? χμχμ....... έχουν κατανόησει στο μαγαζάκι είμαι σίγουρη!!! Μήπως να πουλήσεις τα δικαιώματα??? είναι πολύ καλό λέμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ πλάκα ρε Χαρά!!Όλα τα στραβά και ανάποδα!!Ας περάσει από καμια εκκλησία για ευχέλαιο!! χαχα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. λες;;;;μήπως να τους περάσω και ένα ξεμάτιασμα;;;χιχιιιι!!!! <3

      Διαγραφή
  5. χαχαχα τελειο και παλι, οχι δεν θυμωσαν λεω εγω χιχι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απλα υπεροχη καθε εβδομαδα...αχχ κ γω περιμενω βραδια με το Τεκνο ♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μου άρεσε και αυτήν την εβδομάδα, πολύ ανατρεπτικό , το είχα διαβάσει από το κινητό!
    Περιμένω αύριο το νέο!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Copyright © by Jiubilo. All rights reserved. Powered by Blogger. Designed by El Design