21 Οκτ 2013

*ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΜΠΙΟΥΤΙ...!!!7*



Allou'ντ'άλλων fun park...

-Πήρα να σας ενημερώσω ότι μόλις πιάσατε δουλειά στο μαγαζί μας,στη ''love boutique''! Συγχαρητήρια!!!

-Αλήθεια;Ευχαριστώ πολύ!!!

-Ναι!Σας περιμένουμε αύριο το απόγευμα κατά τις πέντε,να μάθετε κάποια πράγματα για τη δουλειά, να κάνουμε και την πρόσληψη και όλα!

-Ευχαριστώ,πέντε θα είμαι εκεί!

-Γεια σας!

 Να χαρώ; Να μη χαρώ; Επιτέλους βρήκα δουλειά! Σε sex shop; Με φαντάζομαι ανάμεσα σε διάφορα βοηθήματα, πλαστικές κούκλες, φτερά και πούπουλα , με λιγούρηδες και πεινασμένες Σαμάνθες και φρικάρω... Από την άλλη ίσως να μην είναι έτσι... Πάντως τη δουλειά την έχω ανάγκη οπότε θα κάνω τουμπεκί!
  
  Στο Τεκνό να το πω ή όχι; Νέο παιδί είναι δε νομίζω να έχει πρόβλημα... Από την άλλη είναι και πολύ ρομαντικός, δυο φιλιά έχουμε ανταλλάξει όλα και όλα, οπότε λέω να μην το ρισκάρω... Ας πάω πρώτα με το καλό, και βλέπουμε!

 Με αυτά και με εκείνα πέρασε η ώρα, και πρέπει να φύγω. Το λούνα παρκ μας περιμένει!!!

..........

 Κάθομαι στο αμάξι και περιμένω. Δυο λεπτά μετά, το Τεκνό κατεβαίνει. Φοράει ένα τζινάκι, και ένα άσπρο μπλουζάκι που είναι ότι πρέπει, αφενός γιατί είναι μελαχρινός και του πάει, και αφετέρου γιατί από κάτω από το μπλουζάκι σπαρταράνε έξι ολόκληροι κοιλιακοί... Μα πως να μη χαμογελάσω που αυτός ο θεός, το συνονθύλευμα Άδωνι και Σάκη μπαίνει μέσα στο αμάξι μου...!

 -Γεια...Δεν άργησα;

-Καλώς τον! Όχι!

 Τα βλέμματα μας μιλάνε μεταξύ τους, και τα λένε όλα... Το ''ηλίθιο χαμόγελο ως τα αυτιά που δε φεύγει'' είναι ζωγραφισμένο στα πρόσωπα μας...Για κάποιο λόγο κανείς δεν ανασαίνει... Οι καρδιές μας χορεύουν στο δικό τους ρυθμό...Μέσα σε ένα σμαρτάκι τα χείλη μας ενώθηκαν για ακόμη μια φορά, πιο παθιασμένα από ποτέ.

 Πέντε δευτερόλεπτα, λεπτά ή ώρες-μπορεί και μέρες αν και δεν το νομίζω- μετά, με πολύ δυσκολία και βαριά καρδιά, επιστρέψαμε στην πραγματικότητα!

-Ωραία η γεύση που έχει το κραγιόν σου,αλλά...

-Δεν είναι κραγιόν, είναι λιπ γκλος, τον διακόπτω αφού έχω σιγουρευτεί ότι δεν έχω λιώσει και είμαι ακόμα στο κάθισμα.

-Ότι και να ναι... Έχει ωραία γεύση δε λέω, αλλά εγώ προτιμώ τη δικιά σου.

 Με μια κίνηση βγάζει από την τσέπη του ένα χαρτομάντιλο, και μου σκουπίζει προσεκτικά τα χείλη, αφαιρώντας ότι απέμεινε από το γκλος μου.

-Ορίστε! Τώρα μάλιστα! μου λέει χαμογελώντας. Είσαι μια κούκλα ούτως ή άλλως. Μπιούτι όνομα και πράγμα!

 Ευτυχώς που δεν έβαλα ρουζ, γιατί τα μάγουλα μου έχουν πάρει από μόνα τους ένα χρώμα που το orgasm της nars θα είχε καταργηθεί από ντροπή...

-Λοιπόν πάμε; είναι το μόνο που καταφέρνω να πω...
  
 Φύγαμε για το λούνα παρκ υπό τους ήχους του ''she loves you yeah yeah yeah'' (γέα δε λες τίποτα!) και ξαφνικά νιώθω πιο ευτυχισμένη και από την ευτυχία την ίδια!


....

 Μια ώρα μετά αφού μπήκαμε στο τρενάκι του τρόμου, στα συγκρουόμενα, παίξαμε και ερ χόκει που είμαι άπιαστη, μου κέρδισε και ένα λούτρινο μινιόν στη σκοποβολή, έχουμε κάτσει λίγο να ξαποστάσουμε.

-Πάω να φέρω κάτι, και έρχομαι.

Δύο λεπτά αργότερα έρχεται κρατώντας ένα τεράστιο μαλλί της γριάς.

-Έλα πάρε, μου προσφέρει λίγο.

-Πω πω... Πόσο καιρό έχω να φάω τέτοιο!

-Εγώ πάλι τρώω συνέχεια, μου απαντάει μασουλώντας. Τρελαίνομαι για μαλλί της γριάς!

-Και για γριές να υποθέσω ε;

-Μμμμ, ναι... Και έχω τώρα μια απέναντι μου, που είναι πολύ όμορφη!

 Μην έχοντας καταπιεί ακόμα τη μπουκιά του με πλησιάζει και με φιλάει ξανά, και ναι, είμαι πολύ ερωτευμένη!

-Έλα μαζί μου, μου φωνάζει και με τραβάει από το χέρι. Πάμε στη ρόδα!

 Μπήκαμε στο βαγόνι μας, και σιγά σιγά ανεβήκαμε επάνω. Η νύχτα είναι απίστευτη, ο ουρανός πεντακάθαρος, το φεγγάρι γεμάτο, και το αεράκι που φυσάει ανακατεύει τα μαλλιά μου δίνοντας την ευκαιρία στο Τεκνό να μου τα ξεμπερδεύει συνέχεια.
   
 Κάποια στιγμή σταματήσαμε στην κορυφή της ρόδας. Το χέρι του Τεκνού είναι περασμένο στον ώμο μου, εγώ έχω κουρνιάσει επάνω του, και απολαμβάνω μια υπέροχη στιγμή, μια γαλήνια σιωπή που όμως λέει τόσα. Η μυρωδιά από τη φτηνή του κολόνια μου φαίνεται πιο μεθυστική και από allure και με κάνει να θέλω να χωθώ για πάντα στην αγκαλιά του, και να εξερευνήσω πόντο πόντο το νεανικό του κορμί, μαζί τους έξι κοιλιακούς του.

-Μπιούτι σου αρέσει;

-Ναι... Πολύ...

-Και εμένα μου αρέσει. Που είμαστε εδώ, και που είμαστε γενικά. Πάντα όταν θέλω να ηρεμήσω έρχομαι εδώ. Όταν ανεβαίνω εδώ πάνω και βλέπω την Αθήνα από ψηλά, νιώθω πως όλα είναι τόσο μικρά και ασήμαντα. Εδώ νιώθω την πραγματική ευτυχία. Και σε συνδυασμό με εσένα είναι ακόμα καλύτερα!

-Χαίρομαι που το λες αυτό.Ξέρω πως έγιναν πολλά και απορώ που ακόμα θες να βγαίνεις μαζί μου.

-Από τότε που σε γνώρισα άλλαξε η ζωή μου.Δε με νοιάζει το παρελθόν σου. Εξάλλου που ξέρεις τι έχω κάνει και εγώ στο παρελθόν;

Που στην πενταήμερη;

Και ούτε και το μέλλον με νοιάζει.Μόνο το τώρα.Αυτό που νιώθω κάθε φορά που είμαι μαζί σου,μόνο αυτό με νοιάζει Μπιούτι...

-Να σου πω κάτι...Είσαι σίγουρα είκοσι χρονών;

Γελάει...

-Εσύ;Είσαι σίγουρα τριάντα;

Ας είναι καλά το υαλουρονικό.

-Σου φαίνεται περίεργο ε;Εγώ πάντως αυτό ερωτεύτηκα σε εσένα Μπιούτι. Έχεις μια παιδικότητα που είναι μοναδική. Μια αφέλεια και μια αθωότητα που καμία συνομήλικη μου δεν έχει. Έχεις κάτι...Κάτι που από την πρώτη στιγμή που σε είδα δε σταμάτησα να σκέφτομαι...Δεν ξέρω πως να το πω...Είναι αυτό το κάτι που έχεις μέσα σου.Είναι που είσαι εσύ...

 Και τότε τα χείλη του ήρθαν και πάλι κοντά στα δικά μου.Η γλώσσα του βελούδινη και απαλή, βρήκε τη δικιά μου, και αυτό το φιλί ήταν τόσο διαφορετικό. Σαν να μην είχα το Τεκνό απέναντι μου, αλλά έναν άντρα σίγουρο και δυνατό. Θεέ μου μακάρι αυτό το φιλί να μην τέλειωνε ποτέ... Ένιωθα παραδομένη σε μια ευτυχία, και η καρδιά μου κόντευε να σπάσει. Αυτό το φιλί άξιζε όσα είχα περάσει στη ζωή μου, και το ήξερα πια...

 Το βαγόνι μας άρχισε να κινείται και να κατεβαίνει σιγά σιγά, και έτσι επιστρέψαμε και πάλι στον κανονικό κόσμο.

-Είδες; Καλύτερα χωρίς το κλος κλος...

-ΛΙΠ ΓΚΛΟΣ! τον διορθώνω χαζογελώντας!

 Καθώς η ρόδα γυρνάει είδα με την άκρη του ματιού μου ένα αστέρι να πέφτει. Εκτός και αν είμαι τόσο ερωτευμένη που βλέπω αστέρια. Πάντως η ευχή μου πραγματοποιήθηκε. Τίποτε δε θα μπορούσε να μου χαλάσει την ευτυχία...

 Σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν φυσικά...Γιατί κάπου ένας Θεός,Αλλάχ ή Βούδας γέλαγε μέχρι δακρύων με αυτό που θα γινόταν στη συνέχεια...

  Κατεβαίνοντας από το βαγόνι μας, δύο δίδυμα κοριτσάκια περίμεναν να μπούνε. Τα κοίταξα χαμογελώντας, και σήκωσα το βλέμμα μου...


 Μου κόπηκε το γέλιο, ο βήχας , τα ήπατα και τα πόδια... Ο Π.Μ.Α. στεκόταν μπροστά μου συνοδευόμενος από μια ψηλή ξανθιά και αδύνατη- ΑΙΣΧΟΣ- και τα προαναφερθέντα διδυμάκια.

 Έχω μείνει στήλη άλατος. Ο Π.Μ.Α. έχει αλλάξει δέκα χρώματα, ενώ το Τεκνό με σφίγγει στην αγκαλιά του τόσο δυνατά που τα νύχια του θα μπορούσαν να μείνουν για πάντα μέσα στα πλευρά μου. Όποιος τύχαινε να περάσει ανάμεσά μας, θα πάθαινε τουλάχιστον ηλεκτροπληξία. Για τόσο ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα μιλάμε...

- Έλα μπαμπά πάμε, τσίριξε το ένα κοριτσάκι χαρούμενο, και τον τράβηξε από το μανίκι.

 Το Τεκνό με τράβηξε με δύναμη από μπροστά τους, και ο Π.Μ.Α. η ψηλή ξανθιά και αδύνατη- ΑΙΣΧΟΣ- και τα παιδάκια συνέχισαν χαρούμενα και ευτυχισμένα τη βόλτα τους.

 Το στομάχι μου έγινε κόμπος, και οι πεταλούδες που είχα πριν έγιναν σκουλήκια που έτρωγαν τα σωθικά μου σιγά σιγά. Ένιωσα ντροπή, και ναι, η εικόνα της οικογένεια του ήταν ότι χειρότερο θα μπορούσα να έχω δει. Μια σκληρή και οδυνηρή αλήθεια που ήρθε μπροστά μου από το πουθενά. Άθελά μου κοίταξα στο βαγόνι τους, και είδα αυτό που δεν είχα δει ποτέ. Μια οικογένεια... Ούτε που ξέρω τι θα ένιωθαν τα παιδιά του και η πρώην γυναίκα του, αν ήξεραν ποια είμαι...

 Το Τεκνό με ξύπνησε από τις σκέψεις μου, σκουπίζοντας τα δάκρυα μου. Με έσφιξε στην αγκαλιά του τόσο δυνατά που θα ευχόμουν να έσπαγα και να εξαφανιζόμουν.  

-Πως είσαι; Θες να φύγουμε; με ρώτησε κάπως αμήχανα.

 Κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου, και χώθηκα στην αγκαλιά του κλαίγοντας.


-Μόνο μη μου ζητήσεις να σε αφήσω Μπιούτι. Γιατί δε θα το κάνω. Μου ψιθύρισε χαϊδεύοντας μου τα μαλλιά.

-Συγγνώμη, ψέλλισα , σκουπίζοντας τα τελευταία μου δάκρυα. 

-Δε δέχομαι να μου ζητάς συγγνώμη. Δε θα αφήσω κανέναν να χαλάσει αυτό που ζήσαμε πριν. Λοιπόν πήγαινε να φέρεις το αμάξι, εγώ θα πάω στο ΑΤΜ να βγάλω χρήματα, και τα λέμε στην είσοδο. Θα έρθω να κοιμηθώ σπίτι σου. Και δε σε ρωτάω στο ανακοινώνω!

 Αφού συνήλθα από το σοκ, χαμογέλασα ξανά, πηγαίνοντας προς το πάρκινγκ. Αλλά αγχώθηκα και όλας. Θα κοιμηθούμε μαζί; Θα κοιμηθούμε μαζί... Θα κοιμηθούμε μαζί! ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΜΑΖΙΙΙΙ!!!!!!!

 Φτάνω στο αμάξι και ευτυχώς που είμαι μόνη μου. Η ειρωνεία είναι πως στο διπλανό αμάξι βρίσκεται η πρώην του Π.Μ.Α. η ξανθιά ψηλή και αδύνατη-ΑΙΣΧΟΣ, και τα κοριτσάκια. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη παίρνω δύο βαθιές ανάσες, και σκέφτομαι πως το μόνο που θα έπρεπε να με νοιάζει είναι το παρόν, και το πολύ άμεσο μέλλον, που σε λίγη ώρα πιθανότατα θα βρίσκομαι κάτω από τα σεντόνια με το Τεκνό,και τους έξι κοιλιακούς του, και ναι, τίποτε άλλο δε με νοιάζει!

 Βάζω μπροστά και φτάνω στην είσοδο του λούνα παρκ. Περιμένω, περιμένω τίποτε... Να ανησυχήσω; Μπα!

 Κοιτάζοντας προς τα μέσα, βλέπω κόσμο μαζεμένο και φωνές και φασαρία. Με μια πιο προσεκτική ματιά διακρίνω το Τεκνό και τον Π.Μ.Α. να είναι ο ένας απέναντι από τον άλλον,και αν είδα καλά να ρίχνουν μπουνιές μεταξύ τους.

 Αφήνω το αμάξι όπως όπως και κατεβαίνω. Είναι και οι δύο μελανιασμένοι. Προσπαθώ να χωθώ στον κόσμο και να πλησιάσω μπροστά.

-Κατάλαβες γελοίε; Μην την πλησιάσεις ξανά γιατί θα είναι και η τελευταία σου φορά...

-Όρεξη είχα νομίζεις. Και γραμμένη την έχω τη φιλενάδα σου. Κατά φωνή... λέει ο Π.Μ.Α. και με δείχνει.

-Μπιούτι φύγε, αυτό δε σε αφορά, μου φωνάζει το Τεκνό.

 Μήπως στην προηγούμενη μου ζωή ήμουν η Μπρίτζετ Τζόουνς;

-Τι κάνετε εδώ;Μπορείτε να ηρεμήσετε; 

-Στο φίλο σου τον αγροίκο να το πεις, που ήρθε να μου το παίξει μάγκας.

-Δεν έχω ανάγκη να σου το παίξω μάγκας. Απορώ τα ξέρει η γυναίκα σου τα καμώματά σου;

-Δε θα μου μιλήσετε εσείς για ηθική...Τι έγινε Μπιούτι αφήσαμε τους παντρεμένους και πάμε στα ανήλικα;

 Μήπως με γέλασαν τα αυτιά μου;

-Τι; φωνάζω...Τι είπες; 

 Το Τεκνό παίρνει φόρα και του σκάει μια μπουνιά που τον ρίχνει κάτω. Ο κόσμος που είναι γύρω φωνάζει.
Εγώ κλαίω. Αλλά μετά θυμώνω...Παίρνω και εγώ φόρα και του σκάω ένα χαστούκι για να βγάλω το άχτι μου.Λευτεριά στις εξαπατημένες !!!

-Για να μάθεις άλλη φορά.Άκου εκεί αφήσαμε τους παντρεμένους...Ψεύτη...Ελεεινέ...Ακούστε τι λέει...Ο κύριος ''θα χωρίσω θα χωρίσω''...Τώρα κάτσε μόνος σου,μαζί με το διαζύγιο σου.

-Σιγά μην περίμενα εσένα.Τα ξαναβρήκα με τη γυναίκα μου. φωνάζει με μίσος πεσμένος στο πάτωμα. 

 Το Τεκνό με τραβάει από το χέρι, πριν γίνει πιο τεταμένη η ατμόσφαιρα. Και δε νιώθω καμία λύπη... Δε νιώθω τίποτε,ίσα ίσα έβγαλα το άχτι μου, και είμαι καλύτερα τώρα.

 Δίπλα στην είσοδο η ξανθιά ψηλή και αδύνατη-ΑΙΣΧΟΣ- περιμένει.

-Προς τα εκεί,της λέει το Τεκνό δείχνοντας της τον Π.Μ.Α. πεσμένο στο πάτωμα.

 Φτάνουμε γελώντας στο δρόμο.Το σμαρτ όμως λείπει από τη θέση του. 

-Το αμάξι μου...Που πήγε; ρωτάω έντρομη. Δεν το πιστεύω το άφησα ανοιχτό στη μέση του δρόμου, με τα κλειδιά επάνω...

 Το Τεκνό έρχεται δίπλα μου, και με πιάνει από τη μέση. Με τα στιβαρά του χέρια, κολλάει το σώμα του επάνω στο δικό μου, και με φιλάει. 

 Πόσο θέλω να πάμε σπίτι αυτή τη στιγμή...Αυτός ο άντρας με κάνει τόσο διαφορετική...

 <<Σ'ευχαριστώ>> προσπάθησα να του πω την ώρα που με φίλησε, και πρέπει να το κατάλαβε και προς απάντηση συνέχισε να με φιλάει.

-Μπιούτι, είσαι το κάτι άλλο. Συγγνώμη αν παραφέρθηκα, όμως δεν θα ανεχτώ από κανέναν να σε κοροϊδέψει. Όχι άλλο... 

-Είσαι απίστευτος... 

-Εσύ με κάνεις έτσι!

-Και τι θα κάνουμε τώρα που δεν έχω αμάξι; ρωτάω φοβισμένη...

-Έχεις !!! μου απαντάει γελώντας κοιτώντας προς τα πάνω...

 Ένας γερανός έχει πάρει το αμάξι μου, και το τραβολογάει...

-Προλαβαίνουμε; ρωτάω...

-Ας δούμε, μου απαντάει και αρχίζουμε να τρέχουμε φωνάζοντας.

 Μάταια όμως!

-Τι λες;Θες να πάρουμε ταξί να πάμε σπίτι; ρωτάω...

-Έχω μια καλύτερη ιδέα...Με εμπιστεύεσαι;
ρωτάει το Τεκνό...

Τι απάντησε η Μπιούτι;
Πήγαν σπίτι ή όχι;
Πως να συνεχίστηκε άραγε η βραδιά;
Εσείς θα μου πείτε!!!

Η συνέχεια την επόμενη Δευτέρα!!!

Ψηφίζετε στα σχόλια,ή στο κάτω μέρος!




Share this PostPin ThisShare on Google PlusEmail This

22 σχόλια:

  1. Το περίμενα το επεισόδιο από το πρωί!
    Ανυπομονούσα να πω την αλήθεια χαχα!
    Δεν λέω τίποτα για τη συνέχεια, σε εμπιστεύομαι απόλυτα!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα αγάπη μουυυ!!!!απλώς έτυχε και μου άλλαξαν το πρόγραμμα τελείως και είμαι από το πρωί άστα να πάνε!!!!

      Διαγραφή
  2. Xαχα!!Ωραίο επεισόδιο!!Τις μάζεψε ο Μαλ***!!!χαχαχαχ
    Σίγουρα το εμπιστευεται το μανάρι και μάλλον πήγαν σπίτι!Ξέρει αυτός! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ναιιιιι! να πάνε σπίτι παρακαλώ πολύυυ!
    μπορεί να μην σου έχω ξαναγράψει στο παρελθόν, αλλά από την αρχή διαβάζω το ημερολόγιο της Μπιούτι και ψηφίζω στο κάτω μέρος..τα σπας!!!

    υ.γ.:πάντως είτε πάνε σπίτι, είτε όχι, είμαι σίγουρη πως η συνέχεια θα εξακολουθεί να είναι τέλεια :)
    φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χιχιιιιι!!!!!να σαι καλά κοριτσάκι μου,σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και τις ψήφους!!!!! φιλιά!!! <3 <3

      Διαγραφή
  4. Τελειο το πιο τελειο μεχρι τωρα (αν και ολα μαρεσαν πολυ)
    Εχεις ταλεντο κ μας εχεις κανει ολες να αγωνιουμε για το επομενο καθε βδομαδα :)

    xoxo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. δεν μπλέκουμε ΠΟΤΕ το παρελθόν μας με το παρόν μας, το προσπερνάμε! ;)
    kiss...fancy~

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μου άρεσε πάρα πολύ η σημερινή ιστορία!
    Και πάλι μπράβο Χαρά!
    Ψηφίζω όχι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όχι βέβαια, δεν πήγαν σπίτι, πήγαν βόλτα στη θάλασσα να δούνε τα αστέρια!!!! Τι λέω το άτομο!!!! Ερώτηση κρίσεως γιατί πάντα υπάρχει μια αψήλη ξανθιά (μπλιαχ) και ένας Μ******;;;; Δηλαδή είναι νόμος αυτό πλέον!!!! 'Αντε να έρθει η Δεύτερα (ο μόνος λόγος που αναμένω αυτή την ημέρα)!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα ναι η αληθεια ειναι πως ΠΑΝΤΑ υπαρχουν και οι δυο !!!!!! Φιλια
      !!!!!!! Σε ευχαριστώ πολυ !!! :-)

      Διαγραφή
  8. Καλέ είχα σχολιάσει από την πρώτη μέρα και χάθηκε το σχόλιο μου!!! Λοιπόν απίθανο το επιεισόδιο και πάλι! Εχεις ταλέντο καλέ εσύ...... Σε φιλώ γλυκά ......
    Μαιρη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ωχ,ναι;δε μου το έβγαλε πάντως το σχόλιό σου!!!!ευχαριστώώώ !!!! <3 <3 <3

      Διαγραφή
  9. Εννοείται πως θα κάνει ό,τι της προτείνει το Τεκνό!Που τον άλλον τον μάπα να τον χωρίσει η γυναίκα του & να του τα πάρει όλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. τελειοοοο τι καλα το ευχαριστηθηκα επιτελους χαχα καλα τον εκαναν...χμμμ Ναι πηγαν σπιτι αλλα εκαναν και κατι ενδιαμεσα χμμ δεν ξερω τι ομως :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μου αρέσει πολύ η τροπή που παίρνει η ιστορία και κάθε Δευτέρα περιμένω με αγωνία τη συνέχεια! Τελικά το Tεκνό φαίνεται πολλά υποσχόμενο, οπότε γιατί να μην πάνε σπίτι; Έχεις βραβειάκι: http://luckystar21.blogspot.gr/2013/10/the-unpaixtable-blogger-award.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστω πολύ και για τα λόγια σου και για το βραβείο !!!! :-)

      Διαγραφή

Copyright © by Jiubilo. All rights reserved. Powered by Blogger. Designed by El Design