ΔιαβάΖω : Η Γιαγιά μου σας Χαιρετά και Ζητάει Συγγνώμη / Fredrik Backman

Γεια και χαράάάάά, Χαρά εδώώώώ!!!

Ο ενθουσιασμός που με διακατέχει νομίζω βγάζει μάτι! Οι διακοπές ετέλειωσαν, τα κεφάλια μέσα, back to reality και τα λοιπά, και τα λοιπά! Και τις διακοπές μας τις κάναμε, και τα παγωτά μας τα φάγαμε, και τα βιβλία μας τα διαβάσαμε, είχαμε πρόγραμμα!

Και να 'μαι λοιπόν πίσω με ένα βιβλίο που ζητήσατε! Ένα βιβλίο που είχα αγοράσει καιρό, όμως πάντα κάτι με τραβούσε στο να μην το ξεκινήσω. Ε, κάποια στιγμή μες στο καλοκαίρι ήρθε η ώρα του...Αλήθεια εσείς πιστέυετε στη διαίσθηση; Για να δούμε!

Η Γιαγιά μου σας χαιρετά και ζητάει συγγνώμη, από τον Fredrick Backman και τις εκδόσεις Κέδρος.

Η εφτάχρονη Έλσα και η εβδομηνταεφτάχρονη τρελή γιαγιά της είναι ένα αχώριστο δίδυμο. Η ηλικωμένη γυναίκα έχει πλάσει ένα σωρό φανταστικούς κόσμους (έξι βασίλεια για την ακρίβεια) για τη μικρή της εγγονή, που έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μια δική τους γλώσσα που δεν καταλαβαίνει κανείς! Όμως η γιαγιά της Έλσας πεθαίνει, και τότε ξεκινάει ένα μαγικό κυνήγι θησαυρού. Η γιαγιά της της άφησε κάποιες επιστολές με σκοπό να τις παραδόσει σε συγκεκριμένους παραλήπτες. Και τότε ξεκινάει η περιπέτεια. Ποια ηταν στα αλήθεια η γιαγιά της; Μήπως αυτά τα βασίλεια δεν ηταν και τόσο...φανταστικά τελικά;

Μέσα από αυτό το αλληγορικό παραμύθι ο Fredrick Backman αναπτύσει ένα σωρό θέματα, όπως η αγάπη, η αλληλεγγύη, αλλά και οι οικογενειακές σχέσεις. Μέσα από τα μάτια ενός επτάχρονου κοριτσιού ξετυλίγεται ο κόσμος των...μεγάλων. Είναι όμως αυτό αρκετό;

Πιστεύω πως σαν ιδέα και σαν θέμα έχει αρκετό ενδιαφέρον, όμως πολλές φορές παίζει ρόλο και η εκτέλεση. Και μάλλον κάπου εκεί δεν ταιριάξαμε εγώ και αυτό το βιβλίο! 

Είχα ξεκινήσει να το διαβάζω με ενδιαφέρον που όμως από τις πρώτες σελίδες το έχασα. Πολλές πληροφορίες, πολλές λεπτομέρειες, πολλές περιγραφές, πολλά. Η δε προσπάθεια του συγγραφέα να μας δείξει τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός μικρού κοριτσιού, νομίζω πως δεν πέτυχε, τουλάχιστον για εμένα. Νομίζω πως έκανε υπερπροσπάθεια να πετύχει την παιδική αφήγηση και για αυτό το έχασε. Ακόμη, μου φαίνεται ξένη η εικόνα ενός εφτάχρονου κοριτσιού ''τόσο'' "έξυπνου", που μπάινει στο wikipedia και ξέρει τοσα πράγματα, είδικά για τις ανθρώπινες σχέσεις. 

Από ένα σημείο και μετά, όλες οι ιστορίες της γιαγιάς δίνουν νόημα, όμως αυτό το σημείο άργησε να έρθει! Νομίζω πως εάν λείπανε καμια διακοσιαριά σελίδες με περιττές λεπτομέρειες τότε ναι κάτι θα γινόταν... 

Παρόλ'αυτά ήταν ένα βιβλίο με πολλά τρυφερά σημεία, όμως για όλους τους λόγους που ανέφερα παραπάνω δε μπορώ να πω ότι με κέρδισε! Ίσως σε κάποιον άλλον να ταιριάξει περισσότερο, και η  αλήθεια είναι πως πολύς κόσμος το έχει αγαπήσει. (έχει βαθμολογία 4.04 στο goodreads )

Τέλος να πω πως μου άρεσε πολύ το εξώφυλλο, και κάποια μεμονωμένα νοήματα, αλλά ως εκεί... Κάποιες φορές απ'ότι φαίνεται η διαίσθηση είναι σωστή...