* ΔιαβάΖω : Το Μονόγραμμα / Οδυσσέας Ελύτης *

Γεια και χαρά, Χαρά εδώ !

Μέσα από αυτό το blog μοιράζομαι μαζί σας όλα τα βιβλία που διαβάζω και σας μεταφέρω τη γνώμη μου και τα συναισθήματα μου γι'αυτά. Και μπορεί να σας έχω δείξει σχεδόν όλα τα είδη βιβλίων που υπάρχουν, γιατί ναι, τα διαβάζω όλα, όμως αν κάτι δεν σας έχω αναφέρει ποτέ είναι ότι πραγματικά λατρεύω την ποίηση !

Η ποίηση είναι δύσκολη, και ο καθένας την ερμηνέυει διαφορετικά... Μπορεί να μην αρέσει σε όλους, και επειδή ξέρω πως είναι ''ευαίσθητο'' ζήτημα σας δείχνω μόνο τα λογοτεχνικά βιβλία ή τα graphic novels, όμως ξαναδιαβάζοντας πρόσφατα ένα ποιήμα είπα πως απλά δεν γίνεται να μην το μοιραστώ μαζί σας!

Ίσως γιατί είναι ότι πιο όμορφο έχει γραφτεί... Ίσως γιατί είναι ο απόλυτος ύμνος στον έρωτα και στην αγάπη... Ίσως γιατί κάθε του λέξη είναι τόσο δυνατή, κάθε του εικόνα είναι τόσο μαγική, κάθε του αράδα είναι και μια έκρηξη συναισθημάτων... 

Μόνο εάν το διαβάσει κάποιος μπορεί να νιώσει τη δύναμη των λέξεων και τη μαγεία των συναισθημάτων ...

Είναι το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη το πιο όμορφο, αγνό, ερωτικό, καθηλωτικό και μαγευτικό ποιήμα; Προς το παρόν για εμένα είναι ! Όμως η αναζήτηση συνεχίζεται ... 

Έτσι μιλώ γιά σένα καί γιά μένα

Επειδή σ’ αγαπώ καί στήν αγάπη ξέρω
Νά μπαίνω σάν Πανσέληνος
Από παντού, γιά το μικρό το πόδι σού μες στ’ αχανή
σεντόνια
Νά μαδάω γιασεμιά- κι έχω τη δύναμη
Αποκοιμισμένη, νά φυσώ νά σέ πηγαίνω
Μές από φεγγερά περάσματα καί κρυφές τής θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα μέ αράχνες πού ασημίζουμε

Ακουστά σ’ έχουν τα κύματα
Πώς χαιδεύεις, πώς φιλάς
Πώς λές ψιθυριστά το "τί" καί το "έ"
Τριγύρω στό λαιμό στόν όρμο
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά....